Przepisy ogólne walki na zawodach w formule Combat Aikido – walka w duchu aiki
Formuła sportowa Combat Aikido została opracowana w celu doskonalenia technik aikido i wykorzystania zasad i taktyki aikido w walce. Zwycięstwo przypada zawodnikowi wszechstronnemu, który umie i stosuje techniki aikido, wykorzystuje siłę ataku, kontroluje działania swoje i przeciwnika.
I. Komisja sędziowska
Skład komisji
– 1 sędzia główny
– 1 sędzia matowy
– 2 lub 4 sędziów bocznych
– 1 sędzia czasowy
– 1 sędzia punktowy
Wyposażenie stołu sędziowskiego
– regulamin walk
– białe i czerwone lizaki lub pałeczki
– czerwony pas
– zegar
– tablica punktowa
II. Mata do walki
– minimalna wielkość 8 na 8 metrów
– bezpieczna odległość poza matą: 1 metr
III. Struktura zawodów:
Damskie i męskie konkurencje rozgrywane są osobno, nie dzieli się natomiast zawodników na grupy według ich stopni.
Kategorie wagowe
a. Dzieci i Juniorzy od 16 lat
-25, -30,-35,-40,-45,-50,-55,-60,-65,+65 kg
b. Kobiety od 16 lat
-55,-60,-65,-70,-75,+75
c. Mężczyźni od 16 lat
-55,-60,-65,-70,-75,-80,-90,+90
Grappling – bez kopnięć i uderzeń.
Jako wolna walka zawierająca również kopnięcia i uderzenia, które niedozwolone są po dojściu zawodników do zwarcie. Zwarciem określa się uchwyt co najmniej jednej ręki, ramienia, bluzy itd. przeciwnika.
Dzieci do lat 12 nie mogą stosować w walce stosować kopnięć, uderzeń i dźwigni oraz duszeń.
Zawodnicy od 13 do 16 roku życia nie stosują kopnięć i uderzeń oraz dźwigni na mniejsze stawy (np. nagarstkowe)
Walka zatrzymywana jest każdorazowo po wykonaniu punktowanej czystej techniki, kontrtechniki, poddaniu się (odklepaniu) a także przy przyznawaniu punktów karnych. Zwycięzcą jest zawodnik, który zdobył największą ilość punktów po zakończeniu czasu walki i odjęciu punktów karnych.
Walkę zatrzymuje sędzia prowadzący na macie (matowy). Sędziowie pokazują swoje oceny sędziemu matowemu za pomocą lizaków lub pałeczek.
Zwycięzcą przez KO jest ten zawodnik, który uzyskał przewagę 10 punktów, dzieci poniżej 12 roku życia 7 pkt.
Sędzia matowy przyznaje punkty zgodnie z większością głosów z uwzględnieniem swojego głosu. Werdykt sędziego powinien być umieszczony na tablicy wyników.
1. Walki prowadzone są w systemie pucharowym. Zawodnik, który przegrał pierwszą walkę walczy o trzecie lub czwarte miejsce. Zawodnicy, którzy przegrali drugą swoją walkę odpadają z turnieju
2. Walka rozgrywana jest w dwóch rundach po 2 minuty. W przypadku remisu następuje 1 min dogrywka. Jeżeli dogrywka również zostanie zakończona remisem walka jest kontynuowana do pierwszego punktowania.
3. Przerwa między rundami wynosi max. 5 min
4. Początek, zatrzymanie, wznowienie i zakończenie walki odbywa się na komendy sędziego maty. (odpowiednio hajime, mette lub walcz, stop)
1. Grappling – nie wymagany jest sprzęt ochronny
2. Wolna walka
a. Na ręce nie wymagane są ochraniacze
b. Osłona na nogi powinna osłaniać całą stopę od czubków palców do kostki, paznokcie u nóg obcięte
3. Dodatkowo dozwolone ochraniacze:
a. nagolenniki
b. ochrona na szczęki
c. kask
d. suspensoria
4. Niedopuszczalne jest stosowanie usztywniających bandaży, opaski do włosów, biżuterii, okularów itd.
1. Wykonana technika nie może spowodować kontuzji, siniaków, opuchlizny, rozcięć naskórka zawodnika.
2. Techniczna aktywność wymagana jest tylko w walce w zwarciu.
3. Zawodnicy otrzymują punkty dodatnie za:
a. prawidłowe założenie dźwigni, która nie musi być wykończona,
b. prawidłowo wyprowadzona dynamicznie dźwignia, powodująca wychylenia lub zmianę położenia środka ciężkości przeciwnika,
c. rzuty i obalenia,
d. kontrtechniki wyprowadzone z wyprzedzeniem nie powodującym użycia siły, przeciwstawianiu się sile,
e. kontrolowane trzymania w parterze,
f. czyste, niezablokowane uderzenia i kopnięcia w wolnej walce (kopnięcia na głowę mogą być wycofane, punktowane jeśli nie zostały zablokowane)
g. dobicia rzuconego, obalonego przeciwnika (muszą być wycofane przed osiągnięciem celu)?
4. Dozwolone strefy ciosów:
a. dolne części ciała – do wysokości ochraniacza stopy (kostka) oraz udo.
b. środkowa część ciała przód ciała ograniczona w pionie od talii do pachy w poziomie linią ramion,
c. górne części ciała twarz ograniczona linią wzdłuż uszu.
5. Dozwolone techniki:
a. Techniki nożne (wolna walka):
– Kopnięcia okrężne na poziom średni i wysoki także z wyskoku.
– Kopnięcia frontalne tylko na średni poziom
b. Uderzenia (wolna walka):
– Na dozwolone strefy uderzeń tylko wierzchnią (uraken) i wewnętrzną częścią ręki – duża powierzchnia
c. Dźwignie – wszystkie oprócz wykonywanych pojedyncze palce (dozwolone na min. 3 palce), kręgosłup, poprzez skręcenia stopy i kolana. Wykonywanie dźwigni połączonych z rzutem lub sprowadzeniem do parteru powinno być wykonywane w takim tempie by dać przeciwnikowi szanse na wykonanie padu lub przewrotu.
d. Duszenia – dozwolone oprócz duszeń z użyciem palców
e. Dozwolone są wszystkie rzuty, podcięcia, obalenia z wyłączeniem niebezpiecznych dla zdrowia powodujących dźwignie na stawy kolanowe i kręgosłup.
6. Niedozwolone są ciosy kolanem, łokciem, głową, palcami, kantem i nasadą dłoni; uderzenia wyprowadzane od dołu i kopnięcia z góry.
7. Niedozwolone jest stosowanie ucisków punktów witalnych i presyjnych.
Walka w zwarciu (wymagana aktywność techniczna) składa się z 2 obowiązkowych grup technik.
I. Dźwignie i rzuty
a) Go-Kyo
b) Nage-Waza – rzuty z wyłączeniem rzutów poświęcenia i technik ashi-waza:
– te-waza,
– irimi-waza również te łączone z podcięciami,
– koshi-waza,
– dźwignie połączone z rzutem lub sprowadzeniem takie jak kote-gaeshi, ude-garami, shiho-nage, ude-kime-nage itd.
II. Kontrtechniki łącznie z technikami poświęcenia lub pady i przewroty.
W czasie walki muszą być zastosowane techniki z każdej grupy.
Brak aktywności technicznej czyli zawodnik:
– nie stosuje żadnej z obowiązkowych technik z poszczególnych grup
– nie podejmuje prób wykonania obowiązkowych technik
– podąża tylko w stronę przeciwnika nie stosując żadnej techniki
– stosuje tylko uchwyty i obchwyty nie stosując żadnej techniki
– nie podejmuje prób wykorzystania siły ataku przeciwnika
– podejmuje działanie, które jest niebezpieczne dla niego lub dla przeciwnika
– jest karane ostrzeżeniem i punktami karnymi.
Jeżeli zawodnik nie zastosował techniki z obowiązkowej grupy następuje kara a walkę będzie kontynuował stosując techniki z pominiętej grupy.
Wszystkie wykonywane techniki muszą być wykonywane dynamicznie i z siła, która ma powodować wychylenie przeciwnika, zmianę położenia jego środka ciężkości (uniesienie, obniżenie), nie muszą być jednak kończone w przypadku dźwigni.
1. Uderzenia i kopnięcia – 1 pkt.
2. Kopnięcia na głowę – 2 pkt.
3. Doskonałe dźwignie i rzuty bez reakcji przeciwnika – 2 pkt
4. Dźwignie prawidłowo wyprowadzone (pp. VII.3.b oraz VIII.5) – 1 pkt
5. Dźwignia, rzut na przeciwniku, który „ratuje się” padem – 1 pkt.
6. Irimi-waza bez reakcji, niezablokowane ale niepowodujące upadku przeciwnika – 1 pkt.
7. Skontrowana przez przeciwnika technika dźwigni, rzutu – 0 pkt.
8. Prawidłowo założone „gołe duszenie” – 2 pkt
9. Odklepane bądź przerwane przez sędziego duszenie lub dźwignia – 2 pkt
10. Kontrtechnika – 2 pkt
11. W pełni kontrolowane trzymanie w parterze: 10 sekund – 1 pkt,
– Trzymanie rozpoczęte w czasie trwania rundy jest kontynuowane aż do zakończenia, Nawe jeśli czas walki wygasł.
14. Obalenia, sprowadzenie do parteru, niedoskonały rzut bądź dźwignia – 1 pkt
1. Ostrzeżenia przyznawane są za przewinienia lekkie tj:
a. atakowanie poniżej talii, kręgosłup, krtań, tył głowy (bez kontaktu),
b. odwracanie się tyłem,
c. udawanie kontuzji,
d. pasywność i unikanie kontaktu (wyrywanie się w zwarciu),
e. brak aktywności, nadmierne oporowanie,
f. trzymanie, chwyty, obchwyty bez akcji,
g. techniki niekontrolowane uderzenia „na oślep”
h. atakowanie techniką niedozwoloną (bez kontaktu)
2. Punkty ujemne przyznawane są za:
a. wszelkie akcje ukarane wcześniej ostrzeżeniem
b. atakowanie poniżej talii, kręgosłup, krtań, tył głowy,
c. techniki niekontrolowane – uderzenia i dźwignie
d. atakowanie techniką niedozwoloną
e. zbyt twardy kontakt
3. Dyskwalifikacja.
a. Trzeci punkt ujemny
b. Full contact
c. Brak samokontroli
d. Spowodowanie kontuzji u przeciwnika uniemożliwiającej dalszą walkę
e. Okazywanie lekceważenia przeciwnika lub sędziów.